به مناسبت دربی پایتخت!

کسى به فکر گل ها نیست! حیف. چه دیدارى مى توانست باشد! با استقلال که یکى از بهترین دوره هاى تاریخ اش را مى گذراند و بازى اش تماشا دارد و با پرسپولیس که پس از چند هفته کمى رو آمده و از روى هوا به زمین آمده است. چه دیدارى مى توانست باشد. با تکنیکى هاى استقلال، با عنایتى و سیاوش اکبرپور و نیکبخت و با پرسپولیسى که حرکت هاى کاظمیان را و اوت هاى ویرانگر علیزاده را دارد و چشمش به معدنچى است.  اما حیف، تصور این بازى هم دلى را گرم نمى کند. از حالا مى شود پیش بینى کرد چه خواهد شد. قلعه نویى از همان بازى با سایپا نشانه هاى ترس را در ساق بازیکنانش دید. تیمى که بى محابا مى دوید و براى گل زدن له له مى زد، یک هفته مانده به بازى پرسپولیس از ترس نمى توانست در زمین راه برود. معلوم است که چه اتفاقى مى افتد. استقلال باید «نترس ها» و «قلدرها» را توى زمین بگذارد که جلوى آن صد هزار نفر، پا به توپ که مى شوند از اضطراب به لرزه نیفتند. باید پوست کلفت ها را توى زمین بگذارد و با سابقه ها را که تجربه این بازى را داشته باشند و کار که به کتک کارى کشید پا پس نکشند. وضعیت پرسپولیس از این هم بدتر است اما. پرسپولیس که با تیم ضعیف و بى نظم اش امیدى به غلبه بر حریف ندارد، تکلیف اش از حالا روشن است. پروین حتى زمانى که تیم برترى داشته، پاى این بازى که رسیده فوتبال را کنار گذاشته و رفته سراغ زد و خورد.او عاشق ضد فوتبال است و این را علناً به زبان مى آورد. اینجا جایى است که او به عشقش برسد و ثابت کند که پروین یعنى چه. مى خواهد بگوید اگر پرسپولیس در دربى هاى اخیرش این طور دست و پا بسته بوده و باخته- یا حداکثر مساوى کرده- دلیل اش این است که او نبوده. پس شک نباید کرد که از حالا گلادیاتورهایش را گرم مى کند و با برق چشمانش به آنها روحیه مى دهد براى آنکه وقتش که رسید توى شکم حریف بروند. براى آن که کم نیاورند. این بازى، بازى انصاریان و اسدى و رهبرى فرد و کاویانپور است. پژمان نورى و شیث و کاظمیان را فراموش کنید. از همین حالا تمرینات براى نابود کردن بازى فصل آغاز شده. پروین از حالا مى داند چه کسانى را باید توى زمین بگذارد که بازى را از نفس بیاندازند، مى داند کدام یکى ها بهتر مى توانند بازى را خراب کنند و آن را از مزه بیاندازند. بازى اگر سرعت بگیرد و قرار باشد نتیجه آن راتکنیکى ها و فانتزى ها تعیین کنند، کار براى پروین و تیم اش تمام است. تیم او که هنوز بیش و کم، دلبسته توپ هاى سرگردانى است که رهبرى فرد و انصاریان از دفاع به زمین حریف مى کشند و مترصد پیش آمدن فرصت هاى بادآورده اى است تا توپ را فرو کند توى گل.اما پیش از آنکه توپ ها از میانه زمین بگذرند و به پشت هجده قدم استقلال برسند، پیش از آنکه ناگهان موقعیتى جلوى دروازه استقلال نصیب شود، باید بازى حریف را تخریب کرد و این کارى است که قرمزها رموز آن را خوب مى دانند. پروین از حالا تصمیم اش را گرفته تا بازى را خراب کند. بعید است خواهش و تمنا و دل هاى تپنده هوادارانى که مى خواهند یک بازى زیبا تماشا کنند یا حتى تیترهاى ملتمسانه روزنامه ها که با درشت ترین فونت ممکن جیغ مى کشند «تساوى نکنید» یا «فوتبال بازى کنید» یا «کتک کارى نکنید» ذره اى در دل سرد سلطان نفوذ کند. براى او بیرون کشیدن یک امتیاز از این بازى حکم حیات و نجات را دارد. او این کار را با چنگ و دندان خواهد کرد. چنگ و دندانى که براى حریف هم چاره اى جز زد و خورد باقى نمى گذارد. پس به این مصاحبه ها و این شعارهایى که امروز و فردا قرار است سرمان را گرم کند دلخوش نکنید. آنها براى فوتبال نمى آیند. آنها بازى مردم پسند نمى خواهند. آنها دنبال یک امتیاز و نباختن و حفظ آبرو و حیثیت اند. اگر فوتبال مى خواهید سراغ جایى دیگر را بگیرید. اگر بازى تماشایى مى خواهید در انتظار بازیهاى دیگرى بمانید. اینجا کسى به عشق نمى اندیشد، مى خواهند اشک هاى شما سرازیر نشود فقط.

نقل از ایران ورزشی ۱۰ آبان